Schaijk, Sjef van

Titel | Madonna met kind

Maria drukt haar slapende zoon teder tegen zich aan, terwijl ze haar mantel als een deken om hem heen slaat. Haar hoofd rust zacht op het zijne. Eén handje ligt ontspannen op zijn borst. Het witte landschap is leeg en verlaten, op één kaal boompje in de verte na. De schilder Sjef van Schaijk ontwikkelde in de loop van de jaren dertig een persoonlijke stijl, gekenmerkt door een sterk gestileerde vormgeving, gracieuze lijnvoering en subtiele kleurnuances. Door te variëren met de modellering van de beeldelementen bracht hij hiërarchie aan in de voorstelling en verhoogde hij de expressiviteit van bepaalde beeldaspecten. In Madonna en kind wordt door subtiele kleurovergangen en lichtwerking de nadruk gelegd op de gezichten en handen. Een dergelijk beeldaspect zien we ook terug bij Byzantijnse iconen. Daaraan doen ook de nadrukkelijke contourlijnen denken, alsook de heldere kleuren, het gebrek aan dieptewerking en de eenvoudige sierlijkheid. In Madonna en kind toont Van Schaijk de bijzondere spirituele kwaliteit van zijn schilderwijze.