Tarakanov, A.

Titel | XVII Congres van de Partij

Wat het doel van dit affiche is, is tot nog toe onbekend. Het affiche is uitgegeven op 11 april 1934, dus twee maanden na het 17e partijcongres van de Communistische Partij van de Sovjet Unie. Dat werd van 26 januari tot 10 februari 1934 in Moskou gehouden. De tekst onderaan het affiche is geen Russisch, maar een dialect. Waarschijnlijk betreft het een oproep voor een regionaal vervolg op het grote partijcongres. Het 17e partijcongres van de Communistische Partij van de Sovjet Unie markeert een breekpunt in de ontwikkeling van het Sovjetcommunisme: het is het laatste congres waar nog sprake is van grootschalige oppositie tegen Stalin. Door intimidatie van tegenstanders en gesjoemel met stemmingen, weet Stalin op dit congres de absolute macht naar zich toe te trekken. Hij regeert de Sovjet Unie met ijzeren hand tot zijn dood in 1953. Deze historische gegevens maken dit affiche interessant. Leidersportretten, beelden van de opkomende zware industrie, producten als stoelen, moderne vervoermiddelen (trein, bus, auto), en arbeiders van verschillende etnische afkomst zijn in een soort filmcollage samengevoegd. Deze collageachtige opbouw is typisch voor de affiches uit de vroege Sovjettijd, die het geloof in een nieuwe communistische maatschappij uitstralen en beïnvloed zijn door het Constructivisme. Op het bewuste congres wordt het Constructivisme echter in de ban gedaan en wordt het Socialistisch Realisme de officiële stijl van de Sovjet Unie – een situatie die voortduurt tot 1989. Wat verder opmerkelijk is aan dit affiche, is de etnische diversiteit van de afgebeelde arbeiders. Vanaf 1934 is de ideale Sovjetarbeider een etnische Rus, ook in de niet-Russische Sovjetrepublieken. Twee maanden na het 17e partijcongres zijn alle koerswijzigingen klaarblijkelijk nog niet doorgevoerd, zelfs niet bij staatsdrukkerij ‘De Rode Proletariër’, waar dit affiche gedrukt is.