Titel | Misty Rose
Met zijn perfecte gladde huid en roze uitrusting lijkt het paard zo uit een Barbiefilm te zijn weggelopen. Afgezien van één detail: zijn prominent aanwezige geslacht. Dat geslacht ontbreekt in het schaduwbeeld van het paard. Ook de staart is daar anders, meer gestrekt dan bij het voorgestelde paard. Deze details maken de voorstelling en de bedoeling ervan geheimzinniger. Als achtjarig meisje deed Janssen tijdens paardrijles de ontdekking dat paarden minder frivool en minder onschuldig waren dan haar boeken deden geloven. Het was haar eerste kennismaking met de macht van afbeeldingen. Reclame, film en internet spiegelen ons lege ideaalbeelden voor, die we vaak ten onrechte ervaren als de realiteit. Via haar kunstwerken maakt ze de beschouwer zich bewust van deze leegte. In haar werk ontleedt ze bestaande internetfoto’s, om ze vervolgens in hedendaags ‘non-materiaal’ (pixels) weer op te bouwen. Zo verwijst 'Misty Rose' naar een ietwat vergrijsde kleur roze die alleen als computerkleur bestaat. Door te spelen met details, maatvoering en kleurenpalet ontmaskert ze onontdekte hedendaagse clichés, die overigens pas vaak op het tweede gezicht aan het licht komen. Als beschouwer word je heen en weer geslingerd tussen afschuw voor het perverteren van een meisjesdroom en medelijden met het onfortuinlijke paard, dat gevangen is in een onnatuurlijk grauwe, kale buitenwijk.