Titel | Het Bardo 1
Deze grote aquarel van Hans Kuijs maakt onderdeel uit van een drieluik. De titel is ontleend aan een term uit het Tibetaans boeddisme, ‘Bar do’. ‘Bar do’ betekent letterlijk ‘tussen twee’. De term zou je ook kunnen interpreteren als overgang, overgangsstadium, tussenstaat of tussentoestand.
De serie toont een indachtige weg tussen overlijden en herboren worden. In deze aquarel toont Kuijs het begin: het overlijden van de mens. Een knaagdier, een haas, is de begeleider in naar een andere dimensie. De haas en de naakte persoon lijken elkaar te spiegelen. Beiden liggen op de grond in een groene kamer. Ze lijken getrokken te worden naar een blauw veld, wellicht het hiernamaals. Misschien omdat ze samen zijn, wordt de dood niet afgewezen maar vol overgave verwelkomd.
Hans Kuijs laat een ongepolijste voorstelling zien. De groene, bruine en blauwe vlakken verf zijn niet egaal. De aquareltechniek vraagt altijd om directheid van handelen. We zien het handschrift van de kunstenaar en de keuzes die hij heeft gemaakt. Hierdoor is Kuijs nadrukkelijk aanwezig in zijn eigen werk. Je voelt de persoonlijke verbinding van de kunstenaar met het kunstwerk. De toeschouwer wordt als vanzelf meegevoerd langs alle lijnen en ruimtes, die beladen zijn met emotie.