Titel | Het Bardo 3
Deze aquarel van Hans Kuijs is het derde werk uit een drieluik. Nadat we in de eerste twee werken het overlijden en het overgangstadium gezien hebben, bevindt de persoon zich uiteindelijk aan de ‘andere zijde’. Nog steeds strekt het figuur zijn armen. Deze openheid in de gebaren toont de acceptatie van de persoon met zijn nieuwe omgeving. Deze omgeving is een merendeels donker landschap, dat wordt doorbroken door een warme geel-gouden gloed. Op deze plek lijkt de persoon zich bevrijd te voelen.
De haas, die hem begeleid heeft tijdens zijn overlijden, heeft dezelfde reis gemaakt. Het dier verdwijnt weer uit de spiraal van het vorige leven, waarna alles opnieuw begint. De haas en de persoon lijken op hun gezamelijke reis nog steeds verbonden met elkaar. Dit komt door de manier waarop Kuijs zijn kleurpalet kiest. Rondom het hoofd van de persoon en rondom de haas zien we lichtgrijze vlekken en streken binnen de donkere aquarelverf. De lichte tinten zien we zowel bij de persoon als de haas. Het zijn daardoor een soort halo’s geworden. En wie langer naar het zwart kijkt ontdekt ook warme blauwe tonen rondom de persoon. Het nieuwe leven lijkt nog niet zo slecht te zijn.