Lejeune, Lucien

Titel | Misere

Een man en een vrouw zitten voor een raam. De man is frontaal afgebeeld en kijkt wanhopig voor zich uit. De vrouw zien we op de rug. Ze heeft een baby op schoot en heeft haar rechterhand op de onderarm van de man gelegd; een gebaar dat steun en troost uitdrukt. Dit schilderij van Lucien Lejeune toont een arbeidersgezin in vertwijfeling. Het huis is sober maar schoon. Buiten trekt een stoet arbeiders met een rode vlag voorbij. Op de achtergrond is de mijn te zien. Zo ontspint zich het verhaal achter dit schilderij: de man doet niet mee aan de staking en de protesten die buiten plaatsvinden. Hij is de wanhoop nabij. Een staking betekent immers dat een dagloner als hij niet aan het werk kan en dus geen loon krijgt. Door mee te doen aan een staking riskeert hij een werkverbod. Dit schilderij is gemaakt in opdracht van een Maastrichtse fabrikant en moet een duidelijke boodschap uitdragen: stakingen brengen ellende. De arbeider heeft de juiste keus gemaakt door zijn werk niet in de waagschaal te stellen. Om deze boodschap te onderstrepen heeft Lejeune van een klassiek academisch compositieschema gebruik gemaakt. De man, de vrouw, het kind, de wieg op de voorgrond en de mijnwerkersattributen links vormen een samen een piramide die het beeld domineert. Op de achtergrond zien we links het raam met de proteststoet, en – als tegenhanger – rechts een tafel met een stilleven van een koffiekan en een kom.