Titel | Vlucht naar Egypte
De gezichten van het jonge paar staan somber en in zichzelf gekeerd. De vrouw zit in amazonehouding op een ezel, die met gebogen kop wat nukkig voortstapt. Ze draagt een klein kind in haar armen, waarvan we alleen het achterhoofdje zien. Haar lange geplooide mantel raakt bijna de grond. De man loopt met zijn herdersstaf schuin achter haar. Het sneeuwlandschap is vlak en verlaten, op een kleine kale boom in de verte na.
Eenieder die bekend is met het christelijke geloof, zal het tafereel herkennen als de Vlucht naar Egypte. Jozef en Maria brengen hun pasgeboren zoon in veiligheid, nadat koning Herodes uit angst voor de nieuwe ‘Koning van de Joden’ alle jongens tot twee jaar om het leven liet brengen. Gewaarschuwd door een engel wist de Heilige Familie op tijd te ontkomen.
In de voorstelling van Sjef van Schaijk strijden inhoud en vormgeving om de aandacht van de beschouwer. Want ondanks de dramatische inhoud is het schilderij, met zijn rijke kleurenpalet, sierlijke eenvoud en het speelse contrast van de wollige sneeuwvlokken op de ezelhoefjes en het schoeisel van Jozef, vooral ook een lust voor het oog.