Titel | Ecce, ecce
Ecce, ecce maakt deel uit van de serie ‘Sieben Tafeln, ein Himmel’, samengesteld uit zeven eternietpanelen van hetzelfde formaat. Hun onderlinge verwantschap wordt versterkt door het in was gedrenkte witte linnen, dat strooksgewijs in concentrische cirkels of rechte banen op de zwarte ondergrond is aangebracht. De inspringende vorm van de panelen doet denken aan de achterwand van een altaar (retabel) uit de vroege renaissance, of aan het grondplan van een kerk. Deze verwijzing naar de christelijke liturgie staat niet op zichzelf. Zo roepen de linnen stroken en waslagen associaties op met liturgische gewaden en kaarsen. Daarbij zijn de verwijzingen naar de kruisweg in de titels onmiskenbaar. “Ecce Homo” (“Zie de mens”) riep Pontius Pilatus toen hij de gegeselde en vernederde Christus toonde aan het volk. Ecce, ecce spoort ook ons aan om nog eens goed te kijken. Het middelpunt van de cirkels is leeg. Het licht dringt in de gestolde waslaag.
Assigs werk gaat verder dan een harmonieuze compositie, of een knappe materiaalbeheersing. Zijn streven is werk te maken dat letterlijk sprakeloos maakt, elke keer als het zich in al zijn raadselachtigheid openbaart.