Verf, Rob

Titel | Impressionists world

Het beschrijven van de voorstellingen van Rob Verf is minder eenvoudig dan het wellicht op het eerste gezicht lijkt. Neem bijvoorbeeld Impressionists World (1993). In een schematische, deels betegelde ruimte is een Playmobilachtig stel weergegeven. In plaats van armen hebben de figuren een soort mechanische buizenconstructie, die bij de schouders en het kruis aan het lichaam vastzit. De jongen buigt voorover naar zilverkleurige propjes die het meisje voor hem lijkt te produceren via een gaatje in haar achterste. ‘Lijkt’ is hier een veelbetekenend woord. Er wordt eigenlijk alleen maar gesuggereerd. De toilet- en badkamerachtige omgeving versterkt de interpretatie dat de jongen de uitwerpselen van het meisje opeet. Maar is het ook werkelijk zo? Hoe we Verfs werk beschrijven, zegt eigenlijk meer over onze eigen gedachten en gevoelens, dan over wat er daadwerkelijk te zien is. En dat maakt het niet alleen moeilijk, maar ook confronterend. Gelukkig begrijpt de kunstenaar dit onvermogen: “Als ik het in woorden kon uitdrukken, dan zou ik waarschijnlijk een boek schrijven.”