Titel | Manufacturing #11, Youngor Textiles, Ningbo, Zhejiang Province, China, 2005
Werknemers eten in het personeelsrestaurant van een fabriek. In rechte lijnen staan de tafels met elk vier stoelen in een rechthoekige ruimte. Links achterin staan personeelsleden die hun eten aangereikt krijgen vanuit openingen in de wand. De eetzaal is enorm. Zo ver je kunt kijken staan er tafels en stoelen, waarvan de meeste bezet zijn door de etende werknemers. Het is een scène die zich overal op de wereld kan afspelen. Alleen het uiterlijk en de kleding van de mensen en hun etenskommen verwijzen naar China.
De foto’s die Burtynsky daar heeft gemaakt, tonen hoe het land uiterst snel aan het veranderen is onder invloed van het westen. Maar tegelijkertijd kunnen de foto’s nergens anders dan in China genomen zijn. Ze geven weer wat typisch is voor deze cultuur: haar massaliteit, het gedrild zijn van de mensen en de voorkeur voor bepaalde blauwe, roze en gele pasteltinten.
Eén persoon valt echter in het geheel uit de toon: een jonge vrouw zit links op de voorgrond alleen aan een tafel. Zij draagt als enige haar eigen afwijkende, felgekleurde kleding. Vermoedelijk heeft deze vrouw door middel van een mobiele telefoon contact met iemand uit de buitenwereld. De strenge ritmiek van de foto wordt door deze figuur doorbroken en geeft een extra spanning aan het beeld.