Titel | Nickel Tailings #31, Sudbury, Ontario, 1996
In een pikzwart landschap lijkt een fel roodoranje beek te stromen. Welke kant op wordt niet duidelijk. Evenmin is uit de foto af te leiden waar deze genomen is. Alleen uit de titel blijkt dat het om een metaalmijn in Canada gaat.
Vanuit een hoog standpunt laat Burtynsky de sporen zien die de winning van metaal, in dit geval nikkel, heeft achtergelaten in het landschap. Hoewel door mensenhanden gemaakt, lijkt het of de winplaats er altijd al zo heeft uitgezien. De natuur. aangetast door de afvalstoffen van de metaalwinning, wekt de indruk een tijdloos maanlandschap te zijn of verschroeide grond waarover lava stroomt.
Burtynsky zelf zegt: “Deze beelden zijn een metafoor voor het dilemma van ons bestaan. Ze zoeken de dialoog tussen afschuw en aantrekking, tussen verleiding en angst. Wij worden gedreven door verlangen: een kans op een beter bestaan. Toch weten we bewust of onbewust dat de wereld moet lijden voor deze zucht naar succes. Onze afhankelijkheid van de natuur die ons de grondstoffen moet verschaffen voor onze consumptie en onze bezorgdheid voor het welzijn van onze planeet plaatsen ons voor een ongemakkelijk dilemma. Mijn foto’s functioneren als spiegelende plassen van onze tijd.”