Titel | Zonder titel
Het meest opvallende aspect van dit landschap zijn de kleuren. Felle lichtgroene bomen en struiken tekenen zich af tegen een lila bergmassa, zalmroze bebouwing en een azuurblauwe lucht. Wie bekend is met zijn oeuvre zal in deze gouache niet direct de hand van Gerard Princée herkennen. In de jaren zestig wordt hij bekend door zijn frescoachtige gouaches en penseeltekeningen, uitgevoerd op zeer dunne over elkaar aangebrachte laagjes rijstpapier. In deze composities domineren een klassieke beeldtaal van paarden, stieren en mensfiguren en terughoudende aardetinten als bruin, grijs en oker.
Met dit landschap toont Princée zijn expressieve kant. Toch blijft hij ook in dit werk zijn belangrijkste doelstelling trouw, namelijk de wereld terug te brengen tot zijn formele essentie. Met een geoefend oog heeft hij het straatje dat naar het dorp in de verte leidt, in heldere vormen en kleuren uitgezet. Door de vrijwel monochrome kleurtoepassing is er van dieptewerking nauwelijks sprake. De felle kleuren en krachtige vormen vergroten de zeggingskracht van het landschap, dat in de verte doet denken aan het vroege expressionistische werk van Max Beckman (1984-1950) en Gabriele Münter (1877-1962).