Titel | Motel Hello
De groezelige muren van het motel kunnen wel een verfbeurt gebruiken. De rechterdeur van het verlichte appartement staat open. Op het bed ligt een opengeslagen boek. Een schemerlamp en een fles drank staan op het houten ladekastje links. Bij de tafelpoot ligt een omgevallen fles. Het bloemetjesbehang kleurt rood van het bloed, net als het bed en de vloer. Rode voetafdrukken vervagen richting het buitenzwembad. Zien we onder het grijze afdekzeil de contouren van een lichaam? De bebloede motorzaag ernaast doet het ergste vermoeden.
De Amerikaanse Kunstenaar Tracey Snelling (1970) maakt fantasierijke, maar zeer realistisch vormgegeven miniatuurversies van louche omgevingen als goedkope motels, casino’s en minisupermarkten. In Motel Hello toont ze tevens haar fascinatie voor B-films. Zo is op een klein videoschermpje in het motelraam te zien hoe de massamoordenaar van Friday the 13th nietsvermoedende tieners van het leven berooft. Het neonbord met de haperende ‘O’ lijkt rechtsreeks afkomstig uit de horrorfilm Motel Hell (1980). Vermaak van geweld, armoede en voyeurisme... met een dikke knipoog, toont Snelling ons de minder mooie kanten van onze samenleving.