Tracey Snelling

Verlichte ramen in een donkere, verlaten straat wekken vaak nieuwsgierigheid. Wie woont daar? Wat gebeurt er achter die dichtgetrokken gordijnen? In haar schaalmodellen biedt de Amerikaanse kunstenaar Tracey Snelling (1970) ons de mogelijkheid om eens ongestoord achter de gordijnen te gluren. Snellings werk is onlosmakelijk verbonden met haar reizen door Amerika, Europa en China. De films en foto’s die ze onderweg maakt, dienen als inspiratie voor de maquettes van huizen en commerciële gebouwen die ze vervaardigt van hout, karton, verf en andere materialen. Hierbij richt ze zich niet op de nette buurten, maar op de wat afgelegen, in verloedering geraakte plekken in de samenleving. Goedkope motels, tankstations en supermarkten die men doorgaans aantreft in de ‘middle of nowhere’ worden tot in de kleinste details weergegeven, compleet met flikkerende neonreclame en vergeelde uithangborden. In plaats van een reproductie van een bestaande locatie, geeft Snelling een persoonlijke indruk van een dergelijke plek en de mensen die er deel van uitmaken. Haar fantasieën geeft ze op een uiterst realistische en vaak ook humoristische wijze vorm. Afgebladderde muren, verwassen gordijnen, een verpieterde kamerplant, een slordig opgemaakt bed en een lege whiskeyfles op het nachtkastje: alles is in mini-uitvoering aanwezig. Geïncorporeerde kleine videoschermpjes en licht- en geluidseffecten suggereren verhaallijnen van anonieme personages. Wat er precies heeft plaatsgevonden en hoe het afloopt mogen we er zelf bij bedenken. Snellings werk toont verwantschap met dat van Amerikaanse kunstenaars als Michael McMillen en Michael Ashkin en Chinese kunstenaars als Zhou Xiaohu en Chen Shaoxiong, waar tevens schaalverkleining en manipulatie van de werkelijkheid worden ingezet om de fantasie en het inlevingsvermogen van de beschouwer te prikkelen. Snelling begint haar kunstenaarscarrière als fotograaf. Hoewel haar focus al snel naar driedimensionaal werk verschuift, blijft fotografie een belangrijk onderdeel van haar werk. Zo fotografeert ze haar schaalmodellen op straat, zodat het lijkt of ze deel uitmaken van de werkelijke omgeving. Deze foto’s worden vaak samen met de desbetreffende schaalmodellen tentoongesteld. Small tributes to the ordinary noemt Snelling haar creaties. Het alledaagse is hier echter niet te verwarren met simpel of saai. Persoonlijk drama en geluk maken het gewone leven al ingewikkeld genoeg.