Titel | Vlijt en luiheid
In 1747 maakt Hogarth een serie van twaalf prenten over de levensloop van twee leerlingen: Francis Goodchild en Thomas Idle. De ene leerling is een toegewijde harde werker. De andere is lui en vervelend. De jongens beginnen met gelijke kansen. In de loop van de serie blijkt echter dat beiden op verschillende maatschappelijke posities terecht komen. De moraliserende serie toont dat hard werken beloond wordt. In 1820 wordt in Duitsland een kopie van de populaire reeks gemaakt, voorzien van Duitse teksten.
De eerste prent van de serie toont de leerlingen aan het weefgetouw. Francis is ijverig aan het werk. Zijn leerboek ligt open bij zijn voeten. Thomas daarentegen, leunt snurkend tegen zijn weefgetouw. Zijn gescheurde leerboek, een grote bierpul en een pijp voorspellen weinig goeds. Rechts kijkt de meester teleurgesteld naar zijn leerling. De toekomst van de beide jongens wordt al aangegeven in de randen van de voorstelling. Boeien en een touw verwijzen naar criminaliteit en een uiteindelijke executie. De ceremoniële attributen en de gouden ketting verwijzen naar het burgemeestersambt dat Francis te wachten staat.