Titel | Passo di Danza
De Italiaanse beeldhouwer Giacomo Manzù (1908-1991) heeft zich nooit verwant gevoeld met de experimentele kunstenaars van zijn tijd. Voor hem geldt Donatello als een belangrijk voorbeeld, maar ook een negentiende-eeuws kunstenaar als Rodin brengt inspiratie. Onder invloed van diverse stromingen eindigt Manzù uiteindelijk bij een sober realisme.
Kenmerkend is dat zijn gehele oeuvre gegrond is op enkele thema’s. Onderwerpen die terug blijven keren zijn onder meer kardinalen, moeder en kind, passietaferelen en danseressen. Dit laatste thema komt voort uit het leven met zijn partner, de danseres Inge Schnabel. Uit de jaren vijftig dateert een aantal van zijn bekendste beelden van danseressen, meestal naakten. Schnabel staat hiervoor model.
Ook het beeld "Danspas" is waarschijnlijk geïnspireerd op dit leven met zijn muze. Gekleed in een simpel jurkje, met het hoofd recht naar voren en met opgeheven kin, staat hier een vrouw die autonomie en kracht uitstraalt. Door de sobere uitvoering van zowel vorm als oppervlak krijgt het beeld echter ook een zekere verstilling met zich mee. Deze combinatie van enerzijds dynamiek en anderzijds sereniteit is kenmerkend voor het werk van Manzù.