Titel | Zonder titel
Iedere (amateur)fotograaf kent het effect van een trage sluitertijd. Opnamen van bewegende objecten in het donker, zoals vuurwerk of drukke verkeerswegen, vertalen zich in surrealistische composities met zwepende lijnen. Deze collage van Vugs doet daaraan denken.
De Limburgse schilder stelt met verschillende materialen een nachtlandschap samen. De donkere achtergrond is vergeven van witte verfstippen, die naar beneden toe zijn uitgelopen. De streperige compositie roept de dynamiek van een nachtelijke sneeuwbui in herinnering. Het witte landschap daaronder versterkt deze interpretatie. Te midden van deze ‘sneeuwvlokken’ suggereren enkele spiegelstukken de aanwezigheid van de maan.
In het desolate landschap zijn sterk vereenvoudigde grijze figuurtjes te ontwaren. Het zijn vierpoters, geen mensen. Vermoedelijk zijn het schapen, wier vacht in de sneeuw altijd minder wit blijkt te zijn dan je aanvankelijk denkt.
De collage is kenmerkend voor Vugs’ vroege werkwijze, die in het teken staat van het experiment. Door verschillende materialen te combineren en deze, op gecontroleerde wijze, hun eigen weg te laten kiezen, doemen figuratieve elementen op die sterk appelleren aan onze persoonlijke belevingswereld.