Janssen, Twan

Titel | Jeanne

Vijfentachtig centimeter hoog is de stapel zwarte alkydverf, die Twan Janssen direct uit de tube over elkaar heeft uitgeknepen. De titel, de antropomorfe vorm en de onvermijdelijke associatie met verkoolde brandresten... Had Janssen wellicht Jeanne d’Arc in gedachten toen hij dit werk maakte, de dappere 15e-eeuwse maagd uit Orléans die haar patriottisme moest bekopen met de dood op de brandstapel? Of moeten we de betekenis van Jeanne zoeken in een andere context? Twan Janssen beweert immers geen kunstenaar te zijn, maar een acteur die speelt dat hij een kunstenaar is. Op ironische wijze neemt hij zo afstand van de hardnekkige, romantische gedachte dat een kunstwerk zich één op één verhoudt tot de persoonlijkheid van de maker. Dit in tegenstelling tot Abstract Expressionisten als Jackson Pollock, die intense emoties menen uit te drukken door de verf rechtstreeks uit de tube of pot of het doek te spatten of gooien. Janssen gebruikt eenzelfde techniek, maar bereikt een totaal ander effect. De kleine zwarte gestalte op de grond is eerder fragiel en aandoenlijk, dan groots en meeslepend.