Stiphout, Theo

Titel | Fabriek

De fabriek in deze voorstelling van Theo Stiphout is heel steriel en mechanisch weergegeven. Alles is glad en glimmend, met voornamelijk koele tinten. Er zijn geen rookwolken te zien; een vonkenregen of vuurgloed evenmin. Het gebouw is bovendien sterk gestileerd met een nadruk op verticalen en horizontalen. De vormen zijn teruggebracht tot hun geometrische basis. De contouren zijn scherp, maar de schaduwen zacht. Ondanks de plasticiteit die zo verkregen is, blijft de dieptewerking van het geheel beperkt. Theo Stiphout voelt zich betrokken bij de strijd van de arbeider en wil met zijn werk een linkse, politieke boodschap uitdragen. Daarom komen de arbeiders voor en naast de gebouwen over als figuren zonder individualiteit. De arbeiders zijn als het ware gedegradeerd tot radertjes van een machine. Dit vroege werk van Stiphout wordt wat betreft stijl en onderwerpskeuze, gerekend tot de Nieuwe Zakelijkheid. Het kleurgebruik en de lichtval doen denken aan die van de Franse surrealisten. In de opbouw van vormen en de composities daarentegen is duidelijk de invloed te herkennen van abstract-geometrische kunstenaars als Piet Mondriaan (1872-1944) en Bart van der Leck (1876-1958). Dit werk is een bruikleen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.