Wolvecamp, Theo

Titel | La Tauromachie

Opengesperde ogen en snuivende neusgaten, een gekromde rug met uitslaande poten: Wolvecamp toont ons een stierengevecht in sterk contrasterende, geabstraheerde fragmenten. De min of meer afgebakende donkere en lichte vormen grijpen in elkaar. Van een verdeling in voorgrond en een achtergrond is geen sprake. In zowel de zwarte als de witte componenten zijn stierenkoppen en –lijven te herkennen die elkaar aanvullen dan wel contrast bieden. Het wit lijkt later te zijn aangebracht in een voorzichtige herhaling. De donkere ondergrond schemert er hier en daar doorheen. Ondanks de wervelende compositie heeft Tauromachie iets statisch. Het is de voor Wolvecamp zo kenmerkende stugge, aarzelende verfopbouw die de dynamiek van de voorstelling een halt toeroept. Als gestolde lava is de beweging versteend, het geluid verstomd.