Titel | Oliebronnen in Kazachstan
Drie mannen staan op een heuvel. Geconcentreerd kijken ze naar iets wat zich buiten het beeld bevindt. De middelste man houdt een kaart in de hand. Achter hen zien we een militair voertuig en een man in een soort uniform die een kleine menigte arbeiders joviaal begroet. Verder zien we twee grote boortorens en op de achtergrond een olieopslag en een houten keet in aanbouw. Het geheel baadt in gouden licht. Door het lage standpunt van de toeschouwer krijgt de voorstelling iets monumentaals.
Hoewel dit een realistische weergave lijkt, weet je vrijwel meteen dat het om een idealisering gaat. Dat komt door het optimisme dat dit schilderij uitstraalt door de monumentaliteit, het gouden licht, de gebaren van de voorste mannen, de joviale militair die losjes gemodelleerd is naar de jonge Stalin. Je kunt het lezen als een allegorie op de Sovjet-Unie en haar visionaire leiders. Met deze elementen is dit schilderij een mooi voorbeeld van het socialistisch realisme, de officiƫle kunststroming ten tijde van de Sovjet-Unie.