Titel | After nature
‘After Nature’, oftewel ‘naar levend model’. Franciscus (1959) heeft hier een tekenklas die naar model tekent weergegeven. Elf mannen (geen vrouwen!) zitten rond een tafel waarop zich een naaktmodel heeft uitgestrekt. De mannen maken een wat landerige indruk. Sommigen zijn met elkaar in discussie, één zit te slapen. Geen van hen heeft het model getekend: ze hebben hun schetsbladen gevuld met geometrische figuren in ‘Mondriaan’-kleuren. Een twaalfde man, slechts gekleed in een sportshort, verlaat onopgemerkt het vertrek door de deur naar het herentoilet in de linker bovenhoek. Hij heeft als enige de naakte man op tafel getekend en neemt de tekening mee naar buiten.
Franciscus krijgt zijn opleiding aan de Utrechtse School voor de Kunsten, in een periode dat schilderen naar model niet erg hoog staat aangeschreven. Hij heeft dat altijd als een gemis gezien. Wellicht is dit schilderij een commentaar op het toenmalige kunstonderwijs en het grote prestige dat de abstracte kunst in de laatste decennia van de twintigste eeuw genoot. Een andere sleutel tot de betekenis van dit schilderij zijn de toespelingen op homoseksualiteit, zoals het naakte model en de man die het lokaal verlaat door de deur naar het herentoilet.
Van Franciscus is bekend dat zijn schilderijen vaak verwijzingen naar oude religieuze kunst bevatten. In dit geval een voorstelling van het Laatste Avondmaal, zoals van bijvoorbeeld Leonardo Da Vinci. In veel schilderijen die het Laatste Avondmaal verbeelden, sluipt Judas naar buiten – op weg om Christus te verraden. Maar gaat dit schilderij van Franciscus ook over verraad? En wie is dan de verrader?