Schaijk, Sjef van

Titel | Zelfportret met vrouw

De jonge vrouw richt haar gezicht tot de man voor haar, terwijl ze tegelijkertijd haar blik afwendt. De man is en profil weergegeven. Beide tuiten hun mond, alsof ze op het punt staan elkaar een kus te geven. Ondanks elkaars nabijheid en de spanning van een mogelijke omhelzing, is er weinig intimiteit. Man en vrouw kijken langs elkaar heen, als zijnde in eigen gedachten verzonken. Uit hun oogopslag spreekt geen passie of verstandhouding, maar afwezigheid en gelatenheid. De koele afstandelijkheid die uit dit vroege zelfportret van de Helmondse schilder Sjef van Schaijk spreekt, is kenmerkend voor de persoonlijke schilderstijl die hij in de jaren dertig van de twintigste eeuw ontwikkelde. Naast portretten schilderde hij fragmenten uit het leven van de arme Brabantse boeren en arbeiders, met wie hij zich vereenzelvigde. De gracieuze stilering, nadrukkelijke contourlijnen, verfijnde modellering en intense kleuren geven dit werk een bijzondere kwaliteit, die in de verte doet denken aan het werk van de Italiaanse schilder Amedeo Modigliani.