Armando (ps)

Titel | Espace Criminel

In 1958 richt Armando samen met enkele andere Nederlandse schilders de Informele Groep op, later omgevormd tot de Nulbeweging. In hun werk streven ze naar anti-esthetiek, ruimtelijkheid en vormloosheid. In plaats van persoonlijke gevoelens, trachten ze in hun abstracte composities met behulp van materiaal, kleur en techniek meer existentiële zaken uit te drukken. Met de Tweede Wereldoorlog als belangrijkste inspiratiebron, brengt Armando zijn informele doelstellingen samen met zijn fascinatie voor geweld, schuld en tragiek. In de late jaren vijftig schildert hij steeds vaker monochrome werken: eerst in rood- en grijstinten, tenslotte geheel zwart. Met hun hermetische, dik aangebrachte en soms ingekraste verflagen, ogen de composities meedogenloos en agressief. De gitzwarte, uit zand en verf opgebouwde verfhuid van Espace Criminel (1958) doet denken aan een verkoold landschap. Espace Criminel refereert aan de plaatsen waar geweld is gebruikt. Volgens Armando zijn goed en kwaad slechts relatief, zeker in oorlogssituaties. Het slechte zit in ieder mens; niemand gaat vrijuit. Zelfs de plaats waar het geweld plaatsvindt, is schuldig, door zich als belangrijke getuige te hullen in zwijgen.