Innocente

De Italiaanse kunstenaar Dino Scardoni Innocente (1948), kortweg Innocente, is vooral bekend geworden als één van de ‘Nieuwe Futuristen’, een label dat aan het begin van de jaren tachtig wordt gelanceerd door de Milanese criticus en galeriehouder Luciano Inga-Pin. Naast Innocente schaart hij ook Gianantonio Abate, Clara Bonfiglio, Marco Lodola, Luciano Palmieri, Umberto Postal en de groep Plumcake onder deze noemer. In navolging van Futuristen zoals Filippo Marinetti, wijzen Innocente en zijn kompanen het verleden rigoureus af om zich volledig te concentreren op de verworvenheden van de eigen tijd en omgeving - vrij van bestaande tradities en ideologieën. De Nieuwe Futuristen richten zich hiertoe op de populaire hedendaagse cultuur, gedomineerd door reclame, televisie, computers en tijdschriften. Innocente begint zijn kunstenaarschap met een performance in 1972 in Mantua, waarbij hij de lokale bevolking de mogelijkheid biedt de kleuring van de openbare ruimte tijdelijk te veranderen. In 1983 verhuist hij naar Milaan, waar hij in contact komt met Luciano Inga-Pin en de andere toekomstige Nieuwe Futuristen. De schilderijen, installaties en sculpturen van Innocente worden in deze periode gekenmerkt door een speelse opbouw van besloten kleurvlakken, waar in de vormgeving nadrukkelijk de beeldtaal van cartoons en videospelletjes doorklinkt. Een licht ironische ondertoon verraadt evenwel een kritische houding ten aanzien van de hedendaagse maatschappij, die in zijn latere werk de boventoon is gaan voeren. Zo maakt hij voor de twaalfde Quadriennale van Rome in 1992 de installatie Monumento ai caduti (Monument voor de oorlogsslachtoffers), waarin op een televisie beelden van menselijke schedels uit een knekelhuis worden afgewisseld met beelden van supermarktproducten, terwijl de marsmuziek van de Bersaglieri (de scherpschuttersdivisie van het Italiaanse leger) klinkt. A prescindere (Afgezien daarvan) is een installatie uit 1999, die bestaat uit negen levensgrote loden mensfiguren, bedekt met plastic objecten. Die figuren heeft de kunstenaar aan hun voeten heeft opgehangen aan een metalen buizenstructuur. Deze installatie schetst een mogelijk nog ingrijpender beeld. Met zijn lugubere confrontaties tussen oorlogsgeweld en onze wegwerpcultuur, stelt Innocente een weinig florissante cultuurdiagnose. Innocente neemt deel aan diverse groepstentoonstellingen, zoals ‘Nuovo Futurismo’ in het Groninger Museum (1985), de Quadriennale van Rome (1992) en de Biennale van Malindi (Kenia, 2006/2010).