Andrei Roiter

[Eind jaren tachtig kreeg de Russische kunstenaar Andrej Roiter (1960) de kans om zijn land te verlaten. Hij verliet zijn vaderland, zijn familie en vrienden, maar ook de censuur en onderdrukking van die tijd. De koffer, die symbool staat voor dit eerste vertrek, is een terugkerend motief in zijn werk. Hij representeert de levenshouding van de kunstenaar: Roiter heeft het leven aangenomen van de eeuwige reiziger. Hij verblijft afwisselend in met name Amsterdam, Moskou en New York. De koffer staat symbool voor de herinnering en tevens voor de droom, de toekomst die in het verschiet ligt. De koffer betekent een afscheid en een welkom, of in ieder geval een zoektocht naar een nieuwe of tijdelijke haven. Roiter ziet dit als de ideale positie: tussen vertrek en aankomst. Hij wil steeds onderweg zijn en nergens verankerd raken, alles opnieuw en met de kritische en frisse blik van een vreemdeling kunnen waarnemen. Als globetrotter is Roiter de belichaming van het hedendaagse ideaal van vrijheid. Zelf zegt hij zich het meest thuis te voelen binnen de muren van een tentoonstellingsruimte. De muren moeten dan zijn eigen specifieke kleur groen aannemen. Een grijsgroen dat bij Roiter zelf een gevoel van melancholie oproept, dat persoonlijk is en vol herinneringen. Deze kleur roept ook een associatie met het voormalige Oost-Europa op. Het is een associatie die veel van zijn werken hebben en die je Roiters handschrift zou kunnen noemen. Zelf zegt hij daarover: “Opgegroeid in Rusland, voel ik me aangetrokken tot oude, versleten dingen. Voor mij is het echter belangrijk dat ze ook een verband hebben met het heden.” Roiters levenshouding is onlosmakelijk verbonden met zijn werk. Net zoals hijzelf steeds van plaats wisselt, wisselen zijn werken ook steeds van vorm en materiaal. Zo kan hij een prachtig, klassiek ogend schilderij maken en vervolgens een object opbouwen uit gevonden materialen. Zijn motieven - de koffer, het notitieblok, de camera of de speaker- herhalen zich in de vele verschillende vormen en materialen. Deze motieven lijken van een andere orde en verwijzen naar iets hogers, een betekenis op een ander niveau. Deze betekenis ligt verscholen in de verschillende culturen van Roiter, maar vooral in zijn eigen verleden en heden.]