Aristide Joseph Bonaventura Maillol

De Franse beeldhouwer Aristide Maillol (1861-1944) wordt in 1861 in Banyuls-sur-Mer, nabij de Middellandse Zee, geboren. Op twintigjarige leeftijd verlaat hij zijn geboortedorp om een artistieke carrière na te streven. Deze carrière begint hij als schilder. Na een studie aan de École des Beaux Arts in Parijs sluit hij zich in de jaren 1890 aan bij de Nabisgroep, een groep postimpressionistische schilders waar onder meer Maurice Denis, Eduard Vuillard en Pierre Bonnard toe behoren. Ook heeft hij enige tijd een eigen tapijtweverij, waar hij werkt met zelfbereide kleurstoffen. Door een oogziekte wordt hij gedwongen dit op te geven. Hoewel hij nooit zal stoppen met schilderen legt hij zich vanaf de eerste jaren van de twintigste eeuw toe op het beeldhouwen, aanvankelijk in hout, later in brons. In zijn beeldhouwkunst specialiseert hij zich in het vrouwelijk naakt. Hij heeft een type vrouw gecreëerd dat in verschillende hoedanigheden terug blijft keren in zijn sculpturen. Deze bronzen robuuste vrouwenlichamen geven blijk van Maillols bewondering voor de klassieke Griekse beeldhouwkunst, zowel in thema als in uitvoering. In zijn eigen werk probeert hij tot eenzelfde mate van sereniteit en krachtige eenvoud te komen. Een sculptuur moet volgens hem boven alles statisch en uitgebalanceerd zijn, als in de architectuur. Deze opvatting leidt tot solide vormen en duidelijk gedefinieerde volumes. Door zijn beelden op deze manier op te bouwen, ontstaan sterk vereenvoudigde, maar uiterst krachtige lichamen. Maillol overlijdt in 1944 op 82-jarige leeftijd. Als kunstenaar heeft Maillol een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de beeldhouwkunst. Zijn kunst is van grote invloed geweest op beeldhouwers als Brancusi, Henri Laurens en Henry Moore. Zijn werk is in vele grote musea te bewonderen.