David Hodges

David Hodges (1960) studeert tot 1983 filosofie aan de universiteit van Wesley in Amerika. Daarnaast leert hij zichzelf schilderen en hij begint in de jaren tachtig een carrière als kunstenaar. Hodges verwerft wereldwijd bekendheid met geschilderde miniaturen in zeer brede, zwarte lijsten. Met zijn miniaturen grijpt Hodges terug op de realistische schilderstijl en de nauwkeurigheid van oude meesters. Daarnaast vertonen zijn werken invloeden van de Duitse nieuwe zakelijkheid en het Amerikaanse realisme uit de eerste helft van de twintigste eeuw. In de miniaturen van Hodges zijn alle figuren in verstilde poses weergegeven. De gekozen scènes lijken uit een stomme film (film zonder geluid) te komen. Zelfs de ondertiteling ontbreekt niet. Bij ieder schilderijtje hoort een lange titel, die soms op de achterkant van het schilderij staat en soms in het tafereeltje zelf verschijnt. De titels werken in sommige gevallen verklarend, maar vaker nog wijzen ze op een symbolische betekenis en vergroten ze de geheimzinnigheid van de voorstelling. Als beschouwer word je betrokken bij een verstilde, mysterieuze scène, zonder dat het plot van het verhaal duidelijk wordt. De raadselachtigheid van de werken wordt nog versterkt door de kijkdoosachtige omlijsting. Een aantal thema’s keert steeds weer terug in de beelden van Hodges. Regelmatig zijn gedrapeerde doeken, aspecten van geweld en een stekkerdoos met een kabel te zien. De wortels van de kleine, symbolische verbeeldingen liggen grotendeels in de traumatische jeugdervaringen van Hodges. Een autoritaire vader en een strenge baptistische opvoeding (het baptisme kent in de Verenigde Staten vooral een puriteinse richting) bepalen zijn jeugd. In de verstilde scènes en de bijbehorende titels zijn verschillende verwijzingen naar religie en het familieleven aanwezig. De werken van Hodges zijn kleine puzzels waarin tekst en beeld, perceptie en interpretatie, drama en nostalgie, herinnering en ervaring op intrigerende wijze met elkaar verbonden worden. In de jaren negentig van de vorige eeuw verdwijnt David Hodges van de artistieke radar.