Frank van Hemert

Frank van Hemert (Kerkrade, 1956) Frank van Hemert begint eind jaren zeventig met schilderen. Hij maakt doeken van klein tot zeer groot formaat in diverse technieken. Hij maakt vaak series schilderijen of tekeningen rond hetzelfde thema. In de jaren tachtig behoort hij tot een nieuwe generatie kunstenaars die het expressieve schilderen herontdekt. Van Hemert schildert niet graag in één stijl en ontwikkelt een persoonlijke manier van werken. Zijn eigen zielenroerselen vormen een belangrijk uitgangspunt voor de kunstenaar en zijn werk. Van Hemert schildert om vat te krijgen op het leven met al zijn emoties. Zijn werken komen voort uit de grote vraagstukken van het leven zoals de dood, kwelling, afzondering, erotiek en identiteit. Met zijn fysieke schilderwerk probeert hij de diepste menselijke gevoelens en belevingen voelbaar te maken. Kleuren, materialen en vormen worden ingezet om de emoties en dilemma’s van zijn zoektocht weer te geven. Veel van Van Hemerts werken vormen een reactie op persoonlijke ervaringen, zoals de dood van zijn vader en van zijn zus. Volgens de kunstenaar doen zijn persoonlijke drijfveren er echter niet toe. Zijn werken moeten voor zichzelf spreken en algemeen herkenbaar zijn. Hij weigert daarom uitleg te geven over zijn werk. Elk schilderij van Van Hemert ontleent zijn uiteindelijke bestaansrecht aan de universele geldigheid van het beeld. Van Hemert werkt vaak met felle kleuren, zoals rood, geel, groen en blauw. De verf wordt met expressieve streken opgebracht. De vormen in zijn werk doen veelal denken aan lichamen, dieren, beplanting, symbolen en cijfers. Van Hemerts persoonlijke zoektocht en expressieve scheppingsproces leveren turbulente en confronterende werken op.