J.C.J. van der Heyden

JCJ van der Heyden (1928) heeft een indrukwekkend oeuvre opgebouwd dat bestaat uit schilderijen, fotokunst, video’s, grafisch werk, collages, publicaties en installaties. In de jaren vijftig van de twintigste eeuw werkt de kunstenaar in een expressionistische stijl. In de jaren zestig slaat hij de weg in van analyse en experiment. Hij probeert met een minimum aan visuele middelen een maximale beeldspanning op te roepen. Hij werkt met elementaire vormen zoals kaders, kruisen en poorten. In 1967 stopt Van der Heyden met schilderen. In die tijd experimenteert hij met fotografie, grafische druktechnieken, video en televisie: allemaal media die de werkelijkheid op een karakteristieke manier reproduceren. In 1975 begint hij weer te schilderen. Tegelijkertijd maakt de kunstenaar zijn eerste vliegreizen en begint hij de horizon te fotograferen vanuit het vliegtuigraam. Naar aanleiding hiervan ontstaan zogenaamde ‘horizon-schilderijen’ in wit (voor aarde en sneeuw) en blauw (voor de hemel). In de jaren tachtig bouwt Van der Heyden ook cabines, kleine ruimtes waarin hij zijn werken al dan niet verkleind of gefragmenteerd tentoonstelt. Door het combineren van beelden uit heden en verleden zoekt Van der Heyden naar betekenisvolle verbanden dwars door ruimte en tijd. Het belangrijkste uitgangspunt in het oeuvre van Van der Heyden is de waarneming van de wereld, en wat ons geheugen met die ervaring doet. De kunstenaar onderzoekt op subtiele wijze de waarneming van fenomenen als licht, ruimte en tijd. Daarnaast onderzoekt hij ook de basisprincipes van het schilderen op een bijna wetenschappelijke manier. Hij hecht groot belang aan een heldere en bijna afstandelijke weergave van zijn observaties. Zijn werken worden gekenmerkt door een abstraherende beeldtaal en een hoge graad van sensibiliteit. Van der Heyden richt zich op een beperkt aantal beeldelementen die steeds weer terugkeren in nieuwe verbanden, zoals het motief van een schaakbord. Hij maakt graag gebruik van spiegels, videocamera’s en monitoren die zorgen voor vervormingen waardoor steeds nieuwe schilderijen, foto’s en drukwerken ontstaan. Het doel van zijn werken is het kijken op de proef stellen en de beschouwer bewust maken van wat men werkelijk ziet.