Jan van Eyk

De schilder Jan van Eyk (1927-1988) wordt in 1927 geboren in Helmond. In de periode 1941-1943 volgt hij de opleiding tot instrumentenmaker aan de bedrijfsschool van Philips te Eindhoven. Tussen 1943 en 1945 volgt hij de opleiding tot huisschilder aan de LTS te Helmond. In de daaropvolgende jaren tot 1948 volgt hij tekenonderwijs aan de Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht in Den Bosch. In 1950 maakt hij een studiereis naar Frankrijk en Italië. Een jaar later heeft hij zijn eerste eenmanstentoonstelling in Helmond. Zijn werk kenmerkt zich door het werken in reeksen, wat voorkomt uit zijn uitgebreide onderzoek naar zijn onderwerpen. Tot 1950 bestaat zijn oeuvre voornamelijk uit tekeningen, omdat hij geen toegang heeft tot materiaal om te schilderen. Door exposities van Ecole de Pariskunstenaars in Amsterdam en Eindhoven komt Van Eyk in aanraking met abstracte schilderkunst. Vanaf 1953 richt hij zich op een verregaande abstractie van zijn onderwerpen. Na 1962 laat hij die abstractie weer los en keert hij terug naar een meer figuratieve uitwerking. In zijn oeuvre komen religieuze thema’s voor, zoals Bespotting en Graflegging van Jezus. Na 1960 richt hij zich op onderwerpen als het gezin en moeder en kind. Gedurende zijn leven woont en werkt hij achtereenvolgend in Gerwen, Helmond en Heeswijk-Dinther. In 1988 overlijdt hij te Den Bosch.