Jochen Stenschke

Tussen 1980 en 1986 studeert Jochen Stenschke hij schilderkunst aan de Hogeschool voor de Kunsten in Berlijn. Van 1985 tot heden (2010) is hij docent vrije schilderkunst aan de Europese kunstacademie in Trier. Stenschke leeft en werkt in Berlijn en Bielefeld. In 1988 richt hij samen met Martin Assig, Detlev Günther, Klaus Hoefs en Oliver Oefelein de Berlijnse kunstenaarsgroep BOR op. In 1992 hebben ze hun laatste groepstentoonstelling in het Gemeentemuseum Helmond. Stenschke zet zich in voor een actualisering van de schilderkunst in een tijd dat andere kunstenaars de beeldtaal van nieuwe media als video en fotografie inzetten. Hij neemt moderne materialen op in zijn wandinstallaties/schilderijen om de gelijktijdigheid van dingen aan te tonen in de postmodernistische samenleving. Zoals er meerdere materialen naast elkaar kunnen bestaan in een beeld, zo zijn bestaan er ook meerdere waarheden en betekenissen naast elkaar. Taal is de dominantste uitdrukkingsvorm van de huidige samenleving, maar zij is ook zeer beperkt. Stenschke zoekt in zichzelf en in de mogelijkheden van het materiaal waarmee hij werkt, naar expressievormen die taal overstijgen. Stenschke schildert met zeer expressieve gebaren. De schilderijen zijn reflecties van zijn innerlijke toestand. In afwijking van de modernistische traditie is er in zijn schilderijen een duidelijk handschrift te herkennen. Door het inpassen van artificiële materialen, zoals pvc, imitatiehout, vloerbedekking, etc. legt hij de nadruk op de fragmentatie van het menselijk leven. Meerdere zaken bestaan naast elkaar. Ook benadrukt hij door het gebruik van doorschijnende materialen de afbeeldingsruimte van het schilderij als een fictieve inkijk. In tegenstelling tot de flitsende beelden van nieuwe media zijn de beelden van Stenschke niet in één ontmoeting te ontrafelen. Ze zijn complex en geladen.