Johannes Josephus Aarts

Johannes Aarts (Den Haag, 1871 - 1934, Amsterdam) Johannes Aarts volgt in Den Haag de opleiding aan de kunstacademie. Later werkt hij er als docent. In 1911 wordt hij hoogleraar in de graveerkunst aan de Rijksacademie van Amsterdam. Verder schrijft hij kunstkritieken. Johannes Aarts wordt beschouwd als een der grote grafici van de Nederlandse moderne kunst. Zijn grafische werk bestaat uit een diversiteit van technieken. Hij maakt naam als kopergraveur, maar legt zich later meer toe op de houtsnede. Daarnaast zijn er etsen, litho's en monotypes van zijn hand bekend. Aarts hecht veel waarde aan de compositie in lijnen en massa's. Licht, stofuitdrukking en plastiek geeft hij weer in zuivere lijnen. Hij is een geboren tekenaar. Zijn werk wordt geprezen om het vakmanschap, de uitgebalanceerde composities, het zuivere schaalgevoel en de kracht van uitdrukking. Het is een voortzetting van de rijke tradities van de oude meesters. De mens staat centraal in het oeuvre van Aarts. Aanvankelijk haalt hij zijn inspiratie uit de Bijbel en de mythologie. Later richt hij zich onder andere op het stadse nachtleven en zijn het gewone mensen –arbeiders en minderbedeelden- die zijn prenten bevolken. Deze polderjongens, zandgravers, steenhouwers en bedelaars beeldt hij niet af om maatschappelijke kritiek te uiten, maar om het schilderachtige van deze figuren weer te geven. Johannes Aarts overlijdt in Amsterdam in 1934.