John Fekner

[John Fekner (1950) groeide op aan de lower east side van New York City en studeerde aan New York Institute of Technology en Lehman College in the Bronx. Daar besloot hij tijdens zijn studie met stencils te gaan werken. Hij werd er beïnvloed door andere graffiti kunstenaars en rapartiesten en ontmoette er Don Leicht, die een langdurige samenwerkingspartner werd. Fekner was één van de eersten die in 1976 een studio in het PS1 gebouw kreeg. Al als student zag hij de straten van New York, die hij had leren kennen als postbode tijdens een zomerbaantje, als zijn canvas. Hij koos juist die plekken waar nog weinig graffiti te zien was: van het centrum tot in het zuiden van de Bronx, zoals Charlotte Street waar hij verschillende gebouwen voorzag van leuzen als Broken Promise en Decay. In de jaren zeventig sierden meer dan 300 van zijn statements de straten van New York. Hij koos de stenciltechniek omdat hij de kracht inzag van een kort statement dat alomvattend was. En juist de strakke vorm gaf het iets officieels, het refereerde aan de stijl en vorm van tekst in de openbare ruimte die ook door de autoriteiten gebruikt werd. Het werkte voor hem als een soort stempel, waarmee hij direct commentaar kon geven op dat wat hij zag. Een voorbeeld daarvan is de serie Decay, waarin hij meer dan 50 achtergelaten auto’s voorzag van dit woord. De stencils maakte hij zelf, door gekochte, kleine basale stencils, met behulp van een projector op te blazen tot het juiste formaat. Veel van Fekner’s werk is activistisch gemotiveerd. Eén van zijn meest indrukwekkende projecten is het Highway Indians Project dat bestaat uit verschillende teksten die te zien zijn langs een stuk snelweg tussen Queens en Manorville in New York, een stuk van ruim 100 km. Het project gaat over de geschiedenis van de Native Americans, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, en het land dat zij bezaten. Fekner had met het project als doel om de toeschouwer eraan te herinneren om het geloof, de gebruiken en het erfgoed van de oorspronkelijke bewoners van dit stuk land te respecteren. Hij bracht bijvoorbeeld de tekst Wheels over Indian Trails aan op de zijkant van een spoorbrug. Maar ook de politieke situatie, de invloed van media en televisie, de positie van de zwarte Amerikaan en het milieu zijn regelmatig terugkerende thema’s. Soms verwijzen zijn statements naar wat er te zien is, zoals verlaten gebouwen, en refereren ze aan wat die situatie zegt over de toekomst. Maar in sommige gevallen schenkt hij juist aandacht aan dat wat is verdwenen, zoals de natuur. Veel van zijn werk is gemaakt in samenwerking met anderen. Zo werkte hij samen met jongeren die hij op straat tegenkwam en die hem hielpen diverse teksten aan te brengen. Hij omschrijft dat zelf als niet alleen werken in New York City, maar mét New York City.]