Joost Hoekstra

De Nederlandse kunstenaar Joost Hoekstra (1955) maakt (wand)objecten, reliëfs en werk op papier. In zijn werk onderzoekt hij de verhoudingen tussen hoge en lage cultuurvormen. Naast moderne en niet-westerse kunst refereert hij aan creaties van kinderen en verstandelijk gehandicapten en beelden uit de populaire visuele cultuur, zoals reclame en videoclips. Van 1977 tot 1980 volgt Hoekstra een opleiding aan de Academie voor Kunst en Industrie in Enschede. Na exposities in diverse galeries volgt zijn eerste museale tentoonstelling in 1990 in het Gemeentemuseum Helmond. Hier toont hij diverse gouaches en kartonnen sculpturen, voorzien van acrylverf in heldere kleuren. Hoekstra werkt soms enkele maanden aan één kunstwerk. Fantasie en improvisatie vormen belangrijke bouwstenen in het dit proces. In zijn vroegere constructies worden verwijzingen naar de alledaagse realiteit moeiteloos gecombineerd met surrealistische details, decoratieve patronen en hermetische abstractie. De vaak op gebruiksvoorwerpen lijkende constructies zijn voorzien van merkwaardige aanhangsels en surrealistische schilderingen: menselijke ledematen monden uit in slingerplanten, strakke lijnen doorkruisen ruimtesuggererende kleurovergangen, en flarden tekst vormen ritmische patronen. De samenkomst van al deze vaak tegenstrijdige componenten brengt bij de beschouwer een spanningsveld teweeg waarin nieuwsgierigheid, verwarring en fascinatie elkaar afwisselen. De vraag naar de betekenis van Hoekstra’s wonderlijke werkstukken dringt zich al gauw op. In eerste instantie lijken ze een soort cryptische puzzels, die zich met de nodige mentale inspanning laten oplossen. Tegelijk rijst het vermoeden dat we kijken naar een fantasieproduct waar weliswaar het knutselplezier van af lijkt te spatten maar waaraan een diepere betekenis ontbreekt. Het latere ruimtelijke werk van Joost Hoekstra is soberder van karakter. In het eerste decennium van de 21ste eeuw vervaardigt hij zijn constructies veelal van met lijm en gips vermengde houtpasta die hij beschildert met acrylverf. Felle kleuren hebben plaatsgemaakt voor monochroom wit, grijs en beige. Binnen het terughoudende palet worden reliëf en textuur benadrukt door subtiele licht- en schaduweffecten. De vormgeving van de sculpturen is geënt op het fysieke voorkomen van mensen, planten en dieren. Daarnaast vormen uiteenlopende kunststromingen, zoals het minimalisme, de Nul-beweging en etnografische kunst, een belangrijke inspiratiebron.