Joost van den Toorn

Joost van den Toorn wordt in 1954 in Amsterdam geboren. Hij volgt tussen 1976 en 1980 een opleiding aan de Gerrit Rietveld academie. Sinds 1999 woont en werkt Joost van den Toorn in Zaandam. Tussen 1979 en 1985 maakt hij reizen naar Mexico, Egypte en Japan. In Mexico treft hij tempels aan, die sterk overeenkomen met de beelden die hij op de academie heeft gemaakt, zonder ooit een van de tempels gezien te hebben. Deze archetypische vormen, die besloten lijken in elk menselijk brein, komt hij ook tegen op zijn reizen naar Egypte en Japan. Hier ontdekt hij de grote overeenkomsten tussen de archetypische vormen van verschillende culturen. Joost van den Toorn wordt bekend door zijn veelkleurige assemblages van bestaande objecten. Hij maakt in eerste instantie geen gebruik van de traditionele, sculpturale materialen, zoals marmer en brons. Hij gebruikt voor zijn sculpturen oneigenlijke materialen, als papier-maché en epoxyhars. Hij beschildert zijn beelden met felle kleuren. Vanaf 1984 gaat hij zich richten op assemblages, waarin hij vogelveren, amuletten, religieuze voorwerpen, kinderspeelgoed en kunstbloemen verwerkt. De symbolen, voorwerpen en vormen zijn vanuit associatie en intuïtie samengesteld. Hij leent symbolen uit zowel de westerse als niet-westerse culturen. Voor hem gelden geen grenzen tussen culturen. Ook met de gebruikte voorwerpen overschrijdt hij de grenzen tussen kunst en kitsch. Vanaf eind jaren tachtig van de twintigste eeuw laat Joost van den Toorn zijn kleurgebruik los en gaat zijn sculpturen gieten in brons, een traditioneel beeldhouwersmateriaal. In de moderne kunst is brons een fout materiaal, door de veelvuldige toepassing in goedkope reproducties en prullaria. Van den Toorn kiest het materiaal juist daarom.