Klaus Hoefs

Klaus Hoefs (Erpen – Duitsland, 1961) In het werk van de Duitse kunstenaar Klaus Hoefs is de menselijke strijd met de natuur een centraal thema. Hoefs heeft een fascinatie voor de ontdekking en de beheersing van de natuur door de mens. Tegelijk tonen zijn werken de gevaren en de kracht van de natuur. Landschappen en watermotieven keren regelmatig terug in zijn oeuvre met verwijzingen naar de literatuur, de wetenschap of zijn persoonlijke leven. Andere thema’s in het werk van Hoefs zijn verwonding, dood, gevaar, vernietiging en bitterheid. Deze uiten zich veelal in donkere werken met stille nacht- en droomscènes. Sinds het begin van zijn carrière in de jaren tachtig combineert Hoefs elementen van tekenkunst en schilderkunst. Hij werkt afwisselend met houtskool, acrylverf, water, krijt en grafiet op grote, aan elkaar vastgemaakte houtpanelen. In de jaren negentig ziet de kunstenaar zichzelf steeds minder als schilder en treedt de tekening sterker naar voren in zijn werk. Daarnaast neemt ook de kleurigheid van zijn werken af. De laatste jaren heeft de kunstenaar zich verder toegelegd op het maken van getekende animatiefilmpjes. In de loop van zijn carrière ontwikkelt Hoefs een veelzijdig repertoire van tekens en symbolen die herhaaldelijk verschijnen in zijn werken. Voor Hoefs illustreren deze tekens verschillende processen, fasen en thema’s. Ze zullen echter nooit eenduidig een verhaal of geschiedenis vertellen. Behalve als kunstenaar is Hoefs vanaf de jaren negentig actief in het kunstonderwijs. Sinds 2004 is hij hoogleraar aan de Hogeschool van Flensburg.