Koen Hauser

Het werk van Koen Hauser (1972) roept vaak vervreemding op. In zijn foto’s, video’s, collages en installaties streeft hij ernaar de beschouwer een blik voorbij de werkelijkheid te gunnen, “een andere wereld binnen te gaan”, zoals hij het zelf formuleert. In zijn vroege werk komt zijn fascinatie voor thema´s als leven, dood en het menselijke lichaam tot uitdrukking in fotoseries als Modische atlas der anatomie (2004), waarin naast een met kleding verfraaide buitenkant, met behulp van digitale beeldbewerking ook delen van de binnenkant van het menselijke lichaam worden getoond. De botten, organen, zenuwstelsels en spieren maken ons bewust van de schoonheid, maar ook de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam. Ook onderstrepen ze het wonderlijke van het leven in het menselijk lichaam, het feit dat dit door en door ingewikkelde systeem überhaupt functioneert. Ook in de daarna volgende projecten, waaronder een portretserie in 2006, maakt hij veelvuldig gebruik van computergestuurde beeldmanipulatie. In tegenstelling tot de gangbare portretfotografie, houdt hij zich niet bezig met tot uitdrukking brengen van het karakter van de geportretteerde. Hij beschouwt de mensen voor zijn camera als acteurs die hij kan regisseren om het beeld te creëren dat hij voor ogen heeft. Bij zijn bewerkingen zoekt hij telkens naar de grens waarbinnen de beschouwer zich nog met het beeld kan identificeren. Soms zijn de veranderingen zo subtiel dat na een eerste blik niet meteen duidelijk is wat het beeld zo vervreemdend, ontroerend of geheimzinnig maakt. Af en toe maakt hij gebruik van de techniek van de stereofotografie, waardoor een grote mate van diepte in de foto wordt gesuggereerd. Na zijn studie psychologie (1992-1996) studeert Hauser aan de Koninklijke academie van beeldende kunsten in Den Haag en de Rietveldacademie in Amsterdam. De daaropvolgende jaren neemt hij deel aan diverse tentoonstellingen en projecten, waaronder de tentoonstelling Young Photographers in Foam, het Fotografiemuseum Amsterdam (2002). Gaandeweg verlegt hij zijn interesses naar de grensgebieden tussen massacultuur en kunst en tussen collectief geheugen en individuele geschiedenis. Een mooi voorbeeld is het project ‘De Luister van het Land’, dat hij in 2008 op uitnodiging van Spaarnestad Photo-archief ten uitvoer brengt. Hauser maakt een intuïtieve selectie uit het archief en combineert deze foto’s met opnamen van zichzelf. Door persoonlijke en publieke herinneringen en fantasieën te versmelten tracht hij naar eigen zeggen “de geest van de schepping op te roepen”. Naast zijn vrije werk maakt Hauser ook fotoreportages voor tijdschriften, reclamebureaus en modehuizen.