Liedeke Kruk

Liedeke Kruk wordt in 1959 in Dieren geboren. In de jaren tachtig volgt ze een opleiding tot leraar tekenen, handvaardigheid en textiele werkvormen in Tilburg. Ook studeert ze korte tijd aan de kunstacademie in Enschede. Aanvankelijk gebruikt Kruk de fotografie slechts ter documentatie van haar eigen werk, maar al snel wordt het haar favoriete medium. Ze begint met zwart-witfotografie. In 1994 stapt ze over op een polaroidcamera. Kruk is gefascineerd door het kunstbedrijf. Ze maakt haar foto’s tijdens de voorbereidingen van tentoonstellingen, tijdens openingen en etentjes. Kunstenaars, conservatoren en galeriehouders worden door haar ongekunsteld in beeld gebracht. Het zijn niet-geënsceneerde foto’s waarin Kruk de essentie van het moment probeert te vangen. In haar polaroidfotografie zet Kruk eigenschappen die door sommigen als technische gebreken worden ervaren, in als middelen om expressie aan te brengen. Zo versterken de harde contrasten tussen licht en schaduw, de overbelichting en de soms wat groenige achtergrond het kwetsbare en vluchtige karakter van het vastgelegde moment. Tijdens het fotograferen bevindt Kruk zich, letterlijk en figuurlijk, dicht op de huid van de geportretteerde. Het leidt tot intieme foto’s, die een inkijkje bieden in de wereld achter de kunstwerken.