Marien Schouten

Marien Schouten (1956) is een kunstenaar die zich uit in verschillende media, zoals schilderijen, tekeningen, installaties en keramiek. De grondslag van zijn werk is sterk conceptueel. In alle genoemde media zoekt hij steeds weer naar de grenzen van hun betekenis. Hij verwijst graag naar klassiek-moderne kunstenaars. Zo doet hij dat in zijn schilderijen naar Mondriaan of een minimalistische schilder zoals Robert Ryman. Schoutens werken kennen een ironische ondertoon. Hij gebruikt de beeldtaal van beroemde voorgangers, maar vernietigt hun overtuigingen van binnenuit. Ook het medium zelf stelt hij op de proef door bijvoorbeeld houten planken aan schilderijen te monteren, waardoor het tweedimensionale karakter ervan verloren gaat. Of hij plaatst half-transparante glasplaten voor een sculptuur. Wat we zien, is niet meer een driedimensionaal beeld, maar een plat vlak, net als een schilderij. Sinds 2001 maakt Schouten ook veelvuldig keramieken sculpturen, die hij vormt door in de klei te knijpen. Ze zien er grof en ruw uit en de hand van de kunstenaar is letterlijk en figuurlijk zichtbaar. Het motief is vaak hetzelfde, maar Schouten onderzoekt het steeds op een andere manier, waardoor een ander beeld ontstaat. Over hun grove oppervlak is een laag glazuur aangebracht, een esthetiek die in schel contrast staat tot hun rauwe vorm. Zijn werk is een huwelijk tussen concept, vormenonderzoek en decoratie. Een combinatie waarom de modernisten naar wie hij verwijst, hem zouden verfoeien. Het resulteert echter in prachtige, eigentijdse vormen.