Max Liebermann

Max Liebermann (Berlijn 1847 - Berlijn 1935) Liebermann krijgt zijn eerste tekenlessen bij Carl Steffeck (1818-1890) in Berlijn en studeert daarna in Weimar aan de kunstacademie. In 1872 reist hij naar Parijs en maakt kennis met de Franse negentiende-eeuwse landschapschilderkunst. Hij verblijft in 1874 en 1875 ook in het landelijke dorpje Barbizon en omgeving, waar veel van zijn Franse vakgenoten hun inspiratie vonden. Tussen 1871 en 1913 bezoekt de bekende Duitse kunstenaar Max Liebermann bijna jaarlijks Nederland. Aanvankelijk om hier de zeventiende-eeuwse kunst te bestuderen. Zo maakt hij kopieën van werk van Frans Hals (ca. 1580-1666) in Haarlem. Al snel raakt Liebermann echter geïnspireerd door het dagelijks leven van de eenvoudige bevolking. In een karakteristieke impressionistische stijl schildert en tekent hij weesmeisjes, nettenboetsters, wevers, schoenmakers en kantwerksters. Liebermann gaat hiervoor naar diverse plaatsen in Nederland, waaronder Amsterdam, Laren, Dordrecht, Leiden en Huizen. In 1881 bezoekt hij Dongen, een dorpje dat hem wat onderwerpen betreft lang blijft inspireren. In Laren leert Liebermann Anton Mauve (1838-1888) kennen, die een blijvende invloed heeft op zijn werk. Ook maakt hij kennis met de schilders van de Haagse school en bouwt een vriendschap op met Jozef Israëls (1824-1911) en Jan Veth (1864-1925). Laatstgenoemde maakt Liebermann enthousiast voor de grafische kunsten; vooral de zachte grondets spreekt hem aan. Deze komt tegemoet aan zijn voorkeur voor een genuanceerde en sfeervolle, impressionistische etsstijl. Na een reis door Italië in 1879 wordt Liebermann overgehaald om zich in München te vestigen. In 1884 verhuist hij echter naar Berlijn, waar hij in 1897 benoemd wordt tot professor aan de kunstacademie. Van 1920 tot 1932 is hij bovendien president en nadien erepresident van de Preußischen Akademie der Künste. Wanneer Hitler in 1933 aan de macht komt, legt Liebermann die functie neer en treedt toe tot de Kulturbund deutscher Juden. Dit leidt ertoe dat hij gemeden wordt uit de kunstenaarsgemeenschap. Liebermann leeft in een isolement tot zijn overlijden in 1935.