Robert Bourdeau

Robert Bourdeau (1931) is een Canadese autodidactische fotograaf. Hij heeft kunstgeschiedenis en architectuur gestudeerd. Na een ontmoeting met de Amerikaanse fotograaf Minor Martin gaat hij zich in de jaren vijftig bezighouden met fotografie. Naast zijn eigen fotografische praktijk geeft hij jaren les in fotografie aan de universiteit van Ottawa, in de Verenigde staten en elders in Canada. Zijn foto’s worden zowel in Canada, in de Verenigde Staten als in Europa veelvuldig geëxposeerd. Over zijn fotografie zegt hij zelf, dat het een zoektocht is naar alomtegenwoordige, emotionele en ruimtelijke grenzen. Hij fotografeert plekken en structuren die in een staat van transformatie zijn. Waar bepaalde energieën naar de oppervlakte komen en bij hem een emotie oproepen. “The camera just sees a tremendous amount of information, much more than the eye does. It’s impossible for the eye to scan as a camera scans, or to penetrate as deeply as does the lens.” R. Bourdeau In 1990 begint Bourdeau met het fotograferen van verlaten of inactieve industriële plekken en gebouwen. Hij ziet ze niet als archeologische ruïnes, maar als structuren die constant aan verandering onderhevig zijn. Ze zijn verheven boven de werking van tijd en hun huidige betekenis. Zijn foto’s van verlaten, industriële gebouwen en plaatsen tonen naast de erosie door de tijd ook de restanten van een vervlogen tijd. Dit zijn de kathedralen van het industriële tijdperk, maar deze betekenis hebben ze inmiddels verloren in dit informatietijdperk. Wij zien de betekenis van deze industrieën niet meer. We richten ons puur op de structuur en de werking van licht, het esthetische en verstilde in de foto.