Roeland Koning

Roeland Koning (1898-1985) wordt geboren in een streng protestants-christelijk gezin. Op zijn twaalfde weet hij al wat hij wil worden: kunstenaar. Zijn vader moet hier even over nadenken, maar geeft zijn zoon uiteindelijk de mogelijkheid zijn droom te volgen. Discipline en hard werken zijn echter vereist. Met succes volgt Koning verschillende opleidingen in Amsterdam: de kunstnijverheidsschool, de Rijksnormaalschool voor Tekenleraren aan het Rijksmuseum en de Rijksacademie voor Beeldende Kunst. Tijdens zijn studieperiode in Amsterdam bewondert Koning de kubisten en de Nederlandse kunstenaars Leo Gestel en Piet Mondriaan. Het is echter de scheppingsdrift van Belgische kunstenaars zoals Gustaaf de Smet, Constant Permeke en Rik Wouters die hem werkelijk de ogen openen. Onder invloed van deze Belgen en ook Vincent van Gogh, zoekt Koning het bruisende in zijn manier van schilderen. Tijdens zijn tijd op de kunstacademie krijgt het academische schilderen meer invloed op hem. Zijn werk wordt minder virtuoos en serieuzer. Tussen 1924 en 1927 woont Koning in een klein huisje tussen de arme bevolking van het vissersdorp Egmond aan Zee. Hier observeert hij het typische leven en werk van het ruwe vissersvolkje en legt het vast met potlood en penseel. Het motto van zijn calvinistische vader – hard werken als je iets wilt bereiken – drukt een stempel op de carrière van Roeland Koning. De schilder werkt niet alleen zelf hard, hij schildert en tekent ook graag hardwerkende figuren. Roeland Koning beheerst een veelheid aan onderwerpen en technieken. Hij maakt wandschilderingen, mozaïeken, glas-in-loodramen, boekillustraties, houtsneden, etsen en kalligrafie. Tot zijn onderwerpen behoren stadsgezichten, stillevens, landschappen en bijbelse taferelen. Het belangrijkste deel van zijn levenswerk bestaat echter uit portretten. Koning blijft tot het eind van zijn leven actief als kunstenaar. Hij schildert veelal met een vlotte, losse toets waardoor zijn werken een zekere levendigheid meekrijgen.