Roger Edgard Gillet

De Franse kunstenaar Roger-Edgar Gillet (1924-2004) volgt verschillende kunstopleidingen, waaronder de destijds populaire Académie Julian (1946-1948). In de jaren vijftig verwerft hij bekendheid door abstracte schilderijen die vooral opvallen door het levendige kleurgebruik en het dikke impasto van de verf, waardoor het doek tactiele kwaliteiten krijgt. Net als veel van zijn Franse tijdgenoten van de Ecole de Paris en enkele Cobra-leden neemt hij regelmatig deel aan de exposities van de Salon de Mai, die jaarlijks in Parijs plaatsvinden. Hier komen de vooruitstrevende abstracte tendensen in de kunst aan bod. In de tweede helft van de jaren vijftig exposeert hij meerdere malen bij de Parijse Galerie de France, waar dan ook het werk van Manessier en Pignon te zien is. In deze periode raakt hij bevriend met de voormalige Cobra-kunstenaars Appel en Alechinsky. Als hij in 1964 in Bretagne gaat wonen en werken, verandert zijn werk. Vanaf dat moment schildert hij figuratief, waarbij de werken soms duidelijk geïnspireerd zijn op het werk van de Belgische symbolistische schilder James Ensor (1860-1949). We zien in Gillets werk vanaf dan regelmatig schimmige figuren die uit de duisternis tevoorschijn treden. Ook in de jaren zeventig beheerst verstilling zijn schilderijen. Ook al worden zijn doeken bevolkt door uiteenlopende types als dwergen, rechters en musici. Daarnaast introduceert hij motieven als steden, gevangenissen en paleizen. Deze onderwerpen hult hij in een dromerige, avondlijke atmosfeer. Vanaf de jaren tachtig kenmerkt de kunst van Gillet zich door het gebruik van metamorfosen. Zo veranderen in sommige doeken mensen in bomen, net als in de ‘Metamorfosen’ van de Latijnse dichter Ovidius (43 v.C. – 17 n.C). In de jaren negentig maakt hij zelfs bronzen sculpturen die hij ‘Mutanten’ noemt: vormeloze figuren die uit een oermassa tevoorschijn komen. Gillet keert hiermee in wezen terug naar de beginselen van de informele kunst, waartoe hij begin jaren vijftig werd gerekend: de materie (verf, klei, brons, enzovoort) voedt de geest en levert de inspiratie op voor nieuwe, onverwachte creaties.