Suze Robertson

Als Suze Robertson (Den Haag, 1855-1922) in 1874 aan de Haagse Academie voor Beeldende Kunsten gaat studeren, is zij één van de eerste vrouwelijke studenten. Haar talent valt meteen op en zij wint enkele belangrijke prijzen. Na haar afstuderen in 1877 heeft ze verschillende banen als lerares en volgt ze in de avonduren teken- en schilderlessen aan onder andere de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Hier zorgt zij voor enige beroering, omdat zij er - als eerste vrouw - op staat ook tot de ‘naaktklasse’ (tekenen naar naaktmodel) te worden toegelaten. In 1884 vestigt Robertson zich in Den Haag als zelfstandig kunstenaar, waar ze al snel in de kring van Pulchri Studio wordt opgenomen. In deze periode leert ze Breitner, Van Gogh en Bisschop kennen. Met de laatste trouwt ze in 1892. Robertson wordt bekend om haar krachtige portretten en voorstellingen van boeren– en vissersvrouwen bij hun arbeid. Daarnaast schildert ze met een expressieve toets dorpsgezichten en interieurs. Vaak werkt ze vanuit een donkere ondergrond naar lichtere kleuren, waardoor haar schilderijen een nogal sombere indruk maken. Het werk onderscheidt zich door het robuuste verfgebruik. Ook haar tekeningen worden door deze intensiteit gekenmerkt. Zij voelt zich aangetrokken tot de ‘eenvoudige mens’. De werkende vrouw, rustig bezig met haar dagelijkse arbeid, zet ze prominent en monumentaal in haar schilderijen. Om inspiratie op te doen reist Robertson regelmatig af naar plaatsjes als Blaricum, Katwijk, Noordwijk, Kampen en Zierikzee. Ze heeft een paar jaar deel uitgemaakt van een schilderskolonie op de Strabregtse heide in Heeze (Noord-Brabant). Robertson wordt nogal eens gezien als een voorvechtster van vrouwenrechten, maar wat de thematiek van haar werk betreft, wijkt ze niet zoveel af van haar tijdgenoten. Andere schilders van de Haagse School, zoals Hendrik Willem Mesdag en Jozef Israëls, kozen ook vaak werkende vrouwen als onderwerp. Of dit uitgelegd moet worden als maatschappelijk engagement of als nostalgie naar het eenvoudige leven, blijft de vraag. Robertsons stellingname tijdens haar jaren op de academie blijft echter opmerkelijk.