Theo Kuypers

In het werk van de in Helmond geboren kunstenaar Theo Kuijpers (1939) lijken twee uitersten bij elkaar te komen. Naast affiniteit met verre culturen, onder andere in Suriname en Australië, spreekt uit zijn schilderijen, tekeningen en gouaches een sterke verbondenheid met het vlakke Brabantse landschap waar hij opgroeit. Kuijpers studeert van 1957 tot 1961 aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven, waar hij onder meer les krijgt van Jan Gregoor. Zijn handschrift kenmerkt zich door een elementaire vormentaal (rechthoeken, vierkanten, driehoeken en boogvormen), grote schildersgebaren en materiaalexperimenten. Al vroeg in zijn carrière incorporeert hij gips, jute en touw in zijn schilderijen. Na verloop van tijd gaat hij over op steeds grotere en grovere materialen, zoals gevonden latwerk, drempels en zelfs complete ramen en deuren. Vaak bekleedt hij deze materialen met lood of tin om eenheid te creëren en aspecten als hoogteverschil en schaduwwerking meer nadruk te geven. In de jaren zeventig vervaardigt Kuijpers een serie ondiepe, vlakke kasten voorzien van glas, waarin hij de meest uiteenlopende materialen en objecten samenbrengt die hij in zijn directe omgeving vindt. Boomtakken, metalen strips, touw, varkensblazen en textiel worden in strakke composities geordend en voorzien van geschilderde en getekende toevoegingen. Vanaf het einde van de jaren zeventig maakt Kuijpers ook grote tekeningen en gouaches. Kenmerkend zijn grote vlakken in aardetinten die worden afgezet tegen een lichte ondergrond, evenals een brede, soms schetsmatige toets en potloodarceringen die in lange halen zijn aangebracht. Na een reis in 1979 naar Arnhemland, het gebied van de Aboriginals in Australië, wordt zijn beeldtaal eenvoudiger en krachtiger. Met name de boogvorm en de driehoek duiken weer veelvuldig op in zijn composities. Opvallend aan deze werken zijn een expressieve lijnvoering en een krachtige, snelle verftoets. In de jaren tachtig en negentig laat Kuijpers zich inspireren door de eenvoud en nabijheid van de elementen in het landschap. Tijdens zijn verblijf in een atelier met geestverwanten in een pakhuis aan de haven van IJmuiden, vertaalt hij zijn persoonlijke, eenvoudige beeldtaal in grote, abstracte, expressieve schilderijen, opgezet in felle en warme kleuren. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw doen zijn schilderijen en tekeningen weer veel aan Aboriginalkunst denken, met felgekleurde of zwart-witcomposities die van rand tot rand zijn gevuld met abstracte of semi-abstracte tekens. Kuijpers woont en werkt in Eindhoven.