William Martin Larkins

William Larkins (1901-1974?) wordt geboren in de wijk East End in Londen. Met dank aan een speciale kunstbeurs is hij in staat om vijf jaar lang te studeren aan Goldsmiths’ College School of Art. Tijdens zijn studiejaren specialiseert hij zich in de techniek van het etsen. Bij deze diepdruktechniek wordt getekend op een met vernis afgedekte koperen of zinken plaat. Met behulp van zuur wordt de tekening vervolgens in de plaat ingebeten. Daarna kunnen de ingebeten lijnen worden ingewreven met inkt en op vochtig papier worden afgedrukt. Tijdens zijn opleiding tot kunstenaar raakt Larkins sterk geïnspireerd door de Engelse schilder, tekenaar en etser Samuel Palmer (1805-1881). Palmer is een sleutelfiguur in de beweging van de Engelse Romantiek en maakt pastorale, intuïtieve en melancholische werken. In navolging van deze kunstenaar, maken Larkins en zijn studiegenoten nostalgische etsen van het landschappelijke Engeland. Hierdoor ontstaat een opleving van landelijke en romantische etsen die zich grotendeels keren tegen de moderniteit. De etsen van Larkins worden gekenmerkt door een klein formaat en een groot artistiek inzicht. Hij combineert de uiterst complexe techniek van het etsen met een indruk van eenvoud. Zijn voorstellingen zijn levendig en rijk aan details. Veel van zijn vroegere werken verbeelden figuren en straatscènes in East End, de wijk waar Larkins als kind opgroeit. Daarnaast maakt Larkins etsen in Brugge, Parijs, New York en het landelijke Wales, tijdens zijn vele reizen. Door de opkomst van de fotografie en de beurscrash van 1929 – gevolgd door de Grote Depressie – krimpt de markt voor prentkunst sterk. Als gevolg hiervan laat Larkins het etsen achter zich en richt zich in de jaren dertig op een meer solide carrière in reclameontwerpen. Hij gaat werken bij een groot reclamebureau en ontwikkelt zich op het gebied van verkoop, marketing en promotie. De laatste dertig jaar van zijn leven is Larkins directeur kunst en grafiek voor “Readers’ Digest”.