Lamsweerde, Inez van
Matadin, Vinoodh

Titel | Standing

In haar vrije werk benut Inez van Lamsweerde ten volle de manipulatieve beeldtaal van de reclame en de perfectie die daarbij hoort. Dat doet ze middels digitale beeldbewerking en een enigszins surrealistische beeldtaal. Die surrealistische beeldtaal lijkt geïnspireerd op het fotowerk van een andere eigenzinnige fotograaf die net als Van Lamsweerde voor Vogue werkte: Guy Bourdin (1928-1991). Gedurende de jaren negentig vervaagt de grens tussen haar vrije werk en modefotografie in opdracht. Goede voorbeelden daarvan zijn de werken Standing en Lifting (beide 1996). Ze zijn opmerkelijk binnen Van Lamsweerdes oeuvre, omdat er geen hoofden en gezichten in beeld zijn gebracht. Identificatie is vrijwel onmogelijk. De kleding, schoenen en de entourage behoren tot een andere tijd: de jaren zeventig. In dit tweeluik bouwt Van Lamsweerde een ongemakkelijke (seksuele) spanning op. Er wordt in eerste instantie een samenzijn van een man en een vrouw gesuggereerd, maar het blijken twee vrouwen in een wonderlijke mise-en-scène. Waarom spreidt de ene vrouw haar rok voor ons, terwijl ze de andere vrouw met haar armen juist zou kunnen omhelzen? De foto Standing behoort samen met Lifting tot een tweeluik waarin reclame gemaakt wordt voor de schoenencollectie van 1996 van de Canadees-Britse ontwerper Patrick Cox (1963).